Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey mavi gök,
Dünya perçinliyorken acımı kat kat,
Rüzgârını savuruyorsun yorulmaz bir öfkeyle üzerime.
Bulutlar bile suskun kaç zamandır—
Belli, bir gamı var, bir kederi...
Hangi yıldıza sevdalanıp karardı yine
Gecenin zifiri, yıldızsız tenhası?
Uykularımın derin sükûnetine sığınan şu deniz,
Rüyalarıma yoldaş olurken
Dalgalarıyla alsa götürse ne varsa içimde,
Ne varsa ağır, ne varsa geçmişten kalan...
Kavuşmaların da adı olsun artık,
Her neyin sevdasına düştüyse bu yorgun gönül.