Yanmakla Olunur
Yolunda yürüyen hazan bülbülü
Yaprağın döksen de inmiyor gülü
Kaç şair gamıyla inledi, kör han
Dertlere düçhar büyüksün Süphan.
Yılanın başını ezersen ölür
Bir kuyruk acısı bıraksan görür
Dost düşman alemde bulunur amma
Terazi kefesi; dosttan unutma.
Acıdan yemeğin ye de gel öyle
Ben oldum, ben piştim deme sen böyle
Hayatın bilinmez dikendir yolu
Pişmeyen ayağın, huzursuz kolu.
Külsüzsün yanmayı öğren sen hele
Kendini bilmeyen nefisten züle
Benliğin önünde hicaptır dile
Aşk ile yanmayan sözündür hile.
(
Yanmakla Olunur başlıklı yazı
Mehmet Tevfik ELTAS tarafından
27.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
