Kolay söylenmeli bir kadýnýn adý

Anlaþýlýr ve tatlý olmalý sözlerde yâdý

Bir duaya benzemeli, ýlýk ve esintili

Zarif bir vokaliz gibi uzun hecelerle bitmeli

Erdem biricik gemidir dünyada

Saadet adasýna ancak onunla varýlýr

Ne kötülük cezasýz kalýr orada

Ne de iyilik mükâfatsýz býrakýlýr

Gök bulutsuz, deniz dalgasýz, insan kaygýsýz olmaz

Bilge her doðru ve her ýþýkta vardýr

Iþýðýn rengine ve kimliðine bakmaz

Ferzâne’dir bu, yaþadýðý her zaman

Bütün arzulardan soyunan ve uzaklaþan

Zaferlere dudak büken ve kanmayan

Bozgun oldu mu gülen ve yanmayan

Bilge hoþ ve güzeli deðil iyi’yi seçer

Fanilere gönül vermez bakmadan geçer

Gün gelir uzlete Santiniketan’a gider

Ve o an Tagore esas duruþa geçer

Bütün vatanlar ve kültürler onun

Doðu da Batý da bilgededir, ömür akar gider

Âriftir o zamaný da aþmýþtýr yanar gider

Ne ün, ne soy, ne mevki, ne servet

Riþi’yi Riþi yapan yalnýz ahlak ve fazilet

Arzulara ve günahlara bulandýðýnda

Vedalarý ezbere bilmiþsin ne fayda

Hakikat, vatan ve bayrak tanýmaz

Doðruyu ulusla kutsallaþtýrma

Kültürün yabaný ve yabancýsý olmaz

Köleleþtiren vazifeden kaç yaklaþma

Þöhretler gözlerini kamaþtýrmasýn

Ýnsanlarýn en yüceleri tanýnmadan göçtüler

Sessiz çalýþýp, sessiz yaþayýp, sessiz öldüler