Alev Alev
Gecenin koynunda 
yıldızlar şahit,
Bu isimsiz derde, 
bu sonsuz ahde.
Gök kubbe sırdaştır, 
ay düşünceli,
Yalnızlık, ruhumun 
en sadığı bende.

Seherde yakarır, 
ruha hitabe,
Umutla yoğrulmuş 
bir anlık tövbe.
Her tan vaktinde 
yeniden yanarak,
Sorarım: "Bu hasret 
biter mi acep?"
O kıvılcım değil, 
bendim tutuşan,
Zamanın dışında 
bir anla buluşan.

Ne ben eski benim, 
ne yer eski yer,
Varlığım, yokluğun 
içinde yaşayan.
Artık ne o name susar, 
ne bu ateş,
Gönül, alev alev yanan 
bir güzergâh.
Dumanı duadır, 
külü ise şiir,
Sessizliğin ortasında 
bir "Eyvah!

( Alev Alev başlıklı yazı NEJAT HOCA tarafından 10.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu