Dünya bir rüya, üst akýl bir gölge,
Sanýrlar ki onlar çizer kaderi perde perde.
Nice tuzak kurar nefsin yamaðý,
Lakin Hak’tan döner, þaþýrýr ayaðý.

Bir taþ atar, denize düþürür bir halka,
Sanýr ki hüküm sürer karanlýkla, dalgayla.
Oysa gönül ehli susar, sýrra bürünür,
Bir bakýþýyla bin tuzak yýkýlýr, yok olur.

Üst akýl dediðin nedir ey dost,
Tahtý geçicidir, hükmü boþtur, yoktur post.
Gerçek akýl, Aþk’la bilenir,
Hak’tan haber alýr, kalpte silinir.

Ben aklý bilmem, Þems’i tanýrým,
Bir nazarla yanar, Mevlâ’yý anarým.
Ne devleti, ne altýný, ne tahtý isterim,
Bana bir secde yeter, razý düþlerim.

Sultanlýk arayanlar çoktur yeryüzünde,
Hakikat gizlidir derviþin gözünde.
Üst akla deðil, aþk aklýna kul olurum,
Bir lokma, bir hýrkayla yol bulurum.