ANLAMAK ÇOK MU ZOR!

Cennet Vatan’ým Türkiye’mde bazý þeyler çok ters gidiyor. Yaygýn bir söz vardýr biliriz; “eller aya, biz yaya” diye. Neden böyle bir toplum haline geldik, diye de düþünüyoruz elbet. Cennet gibi bir ülkede birlik ve dirlik içinde hak ve hakkaniyete baðlý olarak yaþamayý neden baþaramýyoruz? Çok mu zor? Zor ise neden zor? Kolay ise neden baþaramýyoruz?

Bu sýralý sorularýn cevabý farklý olsa da aslýnda bir cevap yeterli kanýmca.

a-) Kibir,

b-) Çýkar,

c-) Maneviyat eksikliði.

d-) Fýrkalara ayrýlma dürtüleri,

-Kibir az veya çok her insanda vardýr aslýnda. Ancak kibrin insanlýðý içten içe kemiren bir canavar olduðunu halen anlamýþ deðiliz. Kibir, sadece sahibine deðil, cemiyete de ciddi zararlar verir ve cemiyet huzurunu bozar. Acaba diyorum, kibir denilen zehirli yýlaný insanoðlu içinde öldürmeyi neden baþaramýyor? Ülkemizde insanlarýn %90’ý bu tür kötü duygularýn zararlarýný hem dini yönden hem de sosyal yönden biliyorlar ancak bir türlü kibrin esaretinden kurtulamýyor veya kurtulmak için bir çaba göstermiyor.

-Çýkar dediðimiz þeyin tam adý menfaattir. Ýnsanoðlunun fýtratýnda çýkarcý olma hali vardýr. Öyle insanlar var ki, çýkarý uðruna anasýný da, babasýný da, kardeþlerini ve dostlarýný da bir kalemde satar! Bu tür insanlar defalarca suç iþleyip, cezaevlerine girip çýkmalarýna raðmen çýkarcý karakterden bir türlü kendilerini kurtaramýyorlar veya iþlerine gelmiyor. Kolay hayat, kolay kazanç! Ancak düþünmez ki bu kolaycýlýk ve ardýndan gelen menfaat, kendisini yýllarca mahpus damlarýnda çürütüyor! Ülkemizde böyle olaylarýn artýþ göstermesi aslýnda çok ürkütücü. Mahpus damlarýnda yatmaya alýþan bu tür insanlara nice telkinlerde bulunulsa da, nice dini öðütler verilse de, nice sonu felaketle biten hikâyeler anlatýlsa da maalesef fayda etmiyor. Bu noktada bu tür insanlarda bir takým sýkýntýlar var, ama ne?

-Öyle insanlar var ki dýþý insan, içi þeytan. Sohbet ettiðimizde din ve iman üzerine öyle güzel konuþuyor, öyle güzel tarihi örnekler veriyor ki, dinleyenler bir anda “âlim” zanneder. Dini fetvalardan tutun da, Hz. Muhammed’in hayatýndan sayfalar açarak dinin insan üzerindeki etkilerini anlatýr. Anlatýr da, bu tür insanlarýn hayatýna bakýldýðýnda kepazelikle dolu. Bu tür insanlarý dinleyince “ele verir talkýný, kendi yutar salkýmý” veya “imamýn dediðini yap ama gittiði yoldan gitme” gibi sözler aklýmýza geliyor. Bu noktada dinlerin insan olamamýþlara hiçbir faydasýnýn olmadýðýný düþünüyorum.

Yüce Allah, bizleri hata yapacak þekilde yarattýðý gibi hatalarýmýzdan dersler çýkaracak þekilde de yaratmýþtýr. Akýl, irade, empati, vicdan ve düþünme gücü ile doðru ile yanlýþý, hak ile batýlý ayýrabiliyoruz. Ancak, bazý insanlar için bu sistem neden çalýþmýyor, gerçekten anlamýyorum… Oysa Yüce Allah, merhametinin bir neticesi olarak yarattýðý insanlara temel emirlerini ve yasaklarýný bildirmiþ; insanlarý iradeleriyle veya tercihleriyle baþ baþa býrakmýþtýr. Kötü yola sapanlar hem bu dünyada hem diðer dünyada karþýlýðýný alacaklardýr. Hâl böyle iken nefsin ve kibrin insana egemen olmasýný nasýl izah etmeliyiz! Bu nasýl bir inançtýr! Normal akla sahip bir Müslüman, bile isteye kendi cehennemini bu dünyada nasýl olur da hazýrlar! Maneviyat eksikliði, kiþinin yetiþtiði aile ortamýnýn, arkadaþ ve çevre koþullarýnýn bir sonucu mu acaba? Veya eðitimin yetersizliði mi? Diye düþünüyoruz ister istemez.

-Fýrkalara ayrýldýk elhamdülillah! Kimimiz kavmimizin üstünlüðüyle övündük ve kendi ýrkýmýzý diðer kavimlerden üstün gördük. Kimimiz Sünni oldu, kendi mezhebimizi diðer mezheplerden üstün gördük bu da yetmedi diðerlerini “mürtet” olarak damgalayýp, kardeþ kardeþi katletti!

Irki ve dini bölünmelerin ne kadar kötü olduðunu þu ayetlerden anlamaya çalýþalým:

Enam 159 ayet ne demek istiyor?

Dinlerini parça parça edip fýrka fýrka olanlar yok mu, senin onlarla hiçbir alâkan yoktur. Onlarýn iþi ancak Allah'a kalmýþtýr. Sonra Allah, yaptýklarýný kendilerine bir bir haber verecektir.

Hucurat: 10

“Müminler Ancak Kardeþtirler. Öyleyse Kardeþlerinizin Arasýný Düzeltin ve Allah’tan Korkun ki, Size Merhamet Edilsin.”

Müslümanlýðý kimseye kaptýrmayan, konuþmaya gelince ahlak abidesi kesilenler bu ayetleri hiç mi okumadýlar, hiç mi duymadýlar? Þayet okuyup anlasalardý bir nebze idrak etmeleri gerekmez miydi? Okuyup anlasalardý bu cennet ülkemiz cehenneme döner miydi? Dönüyorsa düþünmemiz gerekir: Demek ki din, sadece insan olmayý baþaranlara öðütlerde bulunuyor. Ýnsanlýktan firar edenlere din hiçbir þey vermez. Yüce Allah, insanlarý fýtrata uygun olarak yaþamaya davet etmiþtir. Üstünlüðün ýrkta ve mezhepsel bölünmelerde deðil takvada olduðunu açýkça bizlere bildirmiþtir. O takva ki; iyilikte ve barýþta yarýþmaktýr.

Siyasetçiler bir yandan, din adamlarý bir yandan, diðer yapýlar baþka bir yandan bölünmeleri körüklemeye devam ediyorlar. Böylece bölünmeler, toplumun fay hatlarýný oluþturan unsurlar haline geliyor. Düþmanlarýn rahatlýkla yýkabileceði veya oyuncak haline çevirebileceði bir ülke haline getiriyorlar.

Ülkem insaný sorunlarýný þiddete baþvurarak deðil, anlayýþla ve akýllý davranarak çözmelidir. Bu hem Allah’ýn emridir, hem de toplumsal uzlaþmayý saðlamak için elzemdir.

Vesselam; “Ýnsan olmak zor zanaat” Ne dersiniz dostlar!