🎭 Tiyatro Oyunu: Aynalar Kör Olunca
Karakterler:
Bayım: Ağırbaşlı, içine dönük ama bir zamanlar parlak fikirleriyle içleri aydınlatan bir düşünür.
Sabbah: Zamanla değişmiş bir akıl ya da eski bir bilinç. Yorgun, soğuk ama hâlâ derin.
---
SAHNE:
Loş ışıklı, büyükçe bir oda. Ortada kırık bir ayna. İki sandalye karşılıklı. Bayım ayakta, Sabbah oturmuş. Aralarında zaman var, mesafe var, sözler var.
---
Bayım (yorgun bir iç çekişle):
Yok... Hayır...
Bu sen değilsin.
Sabbah (gülümsemeye benzer bir gölgeyle):
Ben kim değilim, anlamadım.
Bayım (yaklaşır, aynaya dokunur):
Eski seni göremiyorum.
Eskiden... Aynalardan farkın, dışlarını değil... içlerini görüp gösterirdin Sabbah.
Ama şimdi?
Sabbah (başını çevirir):
Şimdisi ne Bayım?
Bayım (kendi kendine mırıldanır):
Onun içi, dışı demeden sevgi...
Hayırdır ne oluyor?
Sabbah:
Sevgi oluyor.
Aşk oluyor.
Aşkın gözü karşısında... aynalarında gözü kör oluyor.
Bayım (bir adım geri atar, sesi çatlar):
Ne olacak şimdi?
Sen, seni bıraktın.
Sabbah (sert, net):
Onun beni bıraktığı kadar yakmadı içimi, Bayım. Yakmadı be...
Bayım (gözlerini kapar):
Su... Su neden olmadı?
Sabbah (gülümser, acıyla):
Benzin oldu dedim ya Bayım.
Güldürme beni.
(Kısa bir sessizlik. Ayna çatırdar. Işık titrer.)
Bayım:
Sabbah...
Sen aynayı tuttun,
O kendi yüzünü göremedi belki.
Sabbah:
Çünkü artık o da içini göstermiyor, Bayım.
Aynalar sadece yüzü değil, yürekte ister.
---
IŞIKLAR KISILIR.
PERDE.
(
Aynalar Kör Olunca başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
22.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
