Kayıp Öykü
YAKAMOZ TÜRKÜLERİ
Solin, bir martı çığlığıydı
Yakamozla düşerdi sulara
Sanırsın cennetten çalmıştı
Irmak yeşili gözlerini
Güneşin soyunduğu ışığı
Süt beyazı tenine giyerdi
Üryan yerlerini örterdi denizin
Taze toprak kokusu ve yağmur sonrası
Çocuk olurdu,
Salıncak kurardı gökkuşağına
Masallar onu anlatırdı
Evvel zaman içinde
Ninni gözlerinden bakardı
Rüyaydı......
Hozan, bir çoban yıldızıydı
Horlanmış şiirlere gebeydi
Gün vurmamış göğsünden çıkarıp
Aç elleriyle kalbini yerdi
Katran karası gecelerin
Sahipsiz sızısında
Merhemdi ay boşluğuna
Notalar düşerken bir bir
Akşam sarhoşu çalgılarda
Türküsüne dokunurdu
Kekik kolanyası dağlar yanardı
Ne zaman ıslık çalsa
Samanyolu iç çeker ağlardı
Solin, bir kez dokunsa O'na
Yağmur olacaktı serçe bedeni
Fırtınaya savursa saçlarını
Rüzgarla savaşacaktı
Karaydı gözleri...
Biri ilk, diğeri sonbahardı
İki cemre arasında
Toprağa düştüler
Dört mevsim, yedi gece
Çocukların yüzünde güldüler
Kaybettikleri denize ağlarken
Birbirlerinin gözlerinde soğuldular
İlk göz ağrım dedi, Hozan
Kabaran buluta sevdanı yamadım
Bir kez bakarsan damla damla yağacağım
Solin, ilk kez araladı gözlerini
Deniz, hava, toprak
Bi cümle nebat
ve yaşamak
Gözlerinin zehir yeşiline' e kesildi
Şimdi ne zaman bir yıldız kaysa
Yedi kat gök tavanında
Yakamozlu akşamlarda öpüşen
Ay şavkında söylenir ölümsüz türküleri......
17.07.2009 Ünal YİĞİT
(
Kayıp Öykü başlıklı yazı
unal--yigit tarafından
7.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
