Herkeslerden uzak, uykuya seyirli
Sadece Leyla'ların dirildiği o saatlerde
K/adının en ücra yerinden sızıyor gerçekliğin hayaletleri
Ki anlaşılamıyor eril şatoların denize nazır mahzenlerinde
Konuyor bir şey perdesiz kalmış gece lambasının üstüne
Hep kuş uçmaz, kervan geçmezdi buralarda
Şatolarının yakınındaki uysal denizlerde
Aşktan yana pembeleşen yanaklarını okşadıklarında
Kendi üzerlerine aldılar dünyalarını
Saçlarını kestiler
Sarkıktı beyinleri
Ve şarkıları sarkıktı, sesleri, şiirleri...
Böylece yüzlerinde kış görüldü
Sonunda anladı bininci Leyla
Onlarda olmadıklarını
Şimdi
Belki de ilk kez
Ay soluyor ağzından istifra ederek
Gecenin en karasında
Göğüslerinde büyüyen acı ile
Vurulduklarında pembe yanaklarından
Gece lambası düştüğünde perdesiz
Konuyorlar her kuş gibi
Bütün çıplaklıklarıyla bugünsüzlüğe
Fırat Bal
(
Bininci Leyla başlıklı yazı
Gecenin_Sesi tarafından
28.08.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
