“Yaklaşma oraya!”
“Aaa, neden?”
“Cenaze var orada.”
“Ne cenazesi, ne saçmalıyorsun sen?”
“Ben öldürdüm.”
“Neyi?”
“Onu.”
“Besmele çeker misin, kafayı mı yedin sen akşam akşam?”
“Yahu aklım başımda benim. Euzübillâhi mine’ş-şeytânirracîm. Bismillahirrahmanirrahim…”

Karısı bir yandan apar topar kocasının ateşini kontrol ederken içinden bildiği duaları okuyor, bir yandan da diğer odada bilgisayardan oyun oynayan çocuklarına sesleniyordu:
“Çocuklar, koşun! Babamıza bir şey oldu. Biriniz duvardaki Kur’ân’ı getirsin, diğeriniz Hacı Amcayı çağırın — hemen!”

Kocası da aynı noktaya gözlerini dikmiş, tekrar ediyordu:
“Orada cenaze var…”

Kadın hışımla kalkıp koltuğu devirdi:
“Bak canım,” dedi, “hiçbir şey yok.”
“Var, iyi bak!”
“Allah Allah! Canım, burası bizim evimiz, bu koltuğumuz, ben senin karınım.”

Adam, eşinin elinden tutup şu açıklamayı yaptı:
“Böcek öldürdüm, bitanem — hamam böceği. Bu kadar tepki vereceğini düşünmemiştim, özür dilerim.”

( Cenaze başlıklı yazı berberce tarafından 9/12/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu