Online Üye
Online Ziyaretçi
Üryan Gölgeler
Yalnızım!
Yalnızlığım
yazgıma tutsak olmuş.
Kalabalıkla çevrilmiş etrafım sanki,
Gülenler,
ağlayanlar olsa da yanımda
Sahteliğin tüm resmini
çiziyorlar tuvale.
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Düşlerimin
perdeleri yırtılıyor birer birer,
Gözkapaklarım
çaresizce titriyor her gün
Gözlerimde fer
kalmamış, uykum firarda
Kararmış gölgeler
dans eder, çırılçıplak
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Bana yoldaş oldu
çileli-bitimsiz yollarda
Sanki rehberim
olmuşta yol çiziyor bana
Bedenim üryan,
gölgeler üryan, yol üryan!
Yalnızlığım
aslında çıplaklığımmış meğer
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Çıplak düşlerim,
çıplak gölgeleri çağırdı
Giysim
insanlıktı, o yoktu ki düşlerimde
Yol çıplak,
insanlar çıplak, hayat çıplak,
Hayat hoş olsa
da, aslında içi bomboş
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Sözler çıplak,
tebessümler hep çıplak,
Çıplak hayat,
aslında yalnızlığın tiyatrosu
Gölgemin yerini
almış, o çıplak gölgeler
Adım adım, her
nefeste gelir ardımda…
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Aslına rücu
etmek, insanlık elbisesi…
Bul onu giyin
artık, gölgelerden firakta
Aslı’nın
gölgesi, Kerem ile buluşanda
Gölgeler bir
olsun sevgi ateşinde pişsin
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Şarkılar yazılmadı
mı yalnızlığın adına
Kızıl şafak
sökün eder, yeni bir gün üstüne
Karanlıkta yok
olsalar da tüm kara gölgeler
Gün doğumunda
yeniden çırılçıplak yanımda
Gece mehtap
rengi, ruhuma sevinç katsın…
Gölgelerin
gölgesinde gölgelenir oldum
Ruhum dingin
değil, daralda kalmışım
Ayın şavkı
düşsün, gölgeler kaybolsun
Yakamozlar
görünsün, ruhum hicranına
Gece mehtap rengi,
ruhuma sevinç katsın…