Online Üye
Online Ziyaretçi

BAHÇE KAPISI
756 km uzaktayken huzursuzluğunu
taze tutan bu kapı mıydı? Son kez çıkıp, esaretten kurtulur gibi bir daha
arkasına bakmadığı. Yoksa açıp avluya girdiğinde “Anne!” diye seslendiğinde,
“Sen misin oğlum, okuldan geldin mi?” rutinini yaşadığı günlerini, gerçek
huzurunu bıraktığı yer miydi?
Beyaz boyaları dökülmüş, dili
bükülüp kapanamaz hale gelmiş bu kapının önünde duruyordu işte. Ama o çocuk kaburgalarının arasında cam kıran babasının sesi gelmiyordu..
Mavi Yıldırım