Eylül 18’de Köşe Başında / Ankara
Eylül’ün solgun rüzgarı esiyordu Ankara sokaklarında,
Yapraklar sararıp düşerken, gri bulutlar ağırlaşırken,
Köşe başında bekledim seni, umutla,
Bozkırın soğuk sessizliğinde, yalnız bir bekleyiş gibi.
Sıcak çay kokusu sarardı dört bir yanı,
Kızılay’ın kalabalığı içinde seni aradım,
Gözlerim dolu, ellerim boş,
Adımların yoktu o daracık caddede.
Eylül 18’de, tam o köşe başında,
Kalbimle sustuk yılların ağırlığını,
Sen bir adım attın mı,
Ya da ben mi yıllarla yürüdüm hep aynı yolda?
Çaresizlikti belki, rüzgarla savrulan,
Yollar ayrı, yürekler sancılı,
Sakarya caddesinde bir anlık bakış,
Ama o an, ömrümüzden bir ömür çaldı.
Gözlerinle konuştuk susarak,
Ankara’nın gri duvarları dinledi sessizce,
Birlikte olmanın imkânsızlığını,
Ve aşkın acımasız ağır yükünü.
Yıllar geçti, her Eylül geldiğinde,
O köşe başına yürürüm hâlâ,
Sensizliğin yankısı vardır o sokakta,
Ve ben, seni bekleyen bir şehrin yalnızlığıyım.
Ankara’da, Eylül’ün o soğuk akşamında,
İki yürek çaresizce birbirini sevmeye devam eder,
Sessiz, kırgın, ama vazgeçmeden,
Bir umutla, yarım kalmış bir masal gibi.
Derya🌹
(
Eylül 18 De Köşe Başında Ankara başlıklı yazı
(Derya) tarafından
28.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
