Hüzün, zamanın yankısıdır,
Unutulmuş bir melodinin
kırık notasından düşer.
Bir tel susar, bir kalp titrer,
Ve o sessizlikte bir ömür bekler.
Gecenin en derin yerinde
bir ezgi başlar içimde,
Sözsüz, kimsesiz, ama tanıdık.
Bir zamanlar seninle çalınan
şarkının eksik ritmi gibi.
Saatler geri saymaz artık,
Dakikalar, yalnızca iç çekişleri ölçer.
Zaman, bir yankı gibi döner
duvarlarımda.
Her çarpışta bir hatıra dökülür yere.
Bir keman sesi gibi ince
ince sızar içime özlem,
Bir ney gibi
susarak anlatır eksikliği.
Ve ben,
her tınıda bir kalp teli koparırım
sessizce.
Gözlerin değil artık,
Sesin değil,
Sadece yokluğunun ritmi
çalıyor içimde.
Bir zamanın yankısı bu,
Ne ileri gider, ne geri döner.
Sadece kalır…
Bir kırık nota gibi,
Bir eksik ezgi gibi,
Bir yarım kalmış sevda gibi.