Hüzün, zamanın yankısıdır, 

Unutulmuş bir melodinin 

kırık notasından düşer. 

Bir tel susar, bir kalp titrer, 

Ve o sessizlikte bir ömür bekler.

Gecenin en derin yerinde 

bir ezgi başlar içimde, 

Sözsüz, kimsesiz, ama tanıdık. 

Bir zamanlar seninle çalınan 

şarkının eksik ritmi gibi.

Saatler geri saymaz artık, 

Dakikalar, yalnızca iç çekişleri ölçer. 

Zaman, bir yankı gibi döner 

duvarlarımda. 

Her çarpışta bir hatıra dökülür yere.

Bir keman sesi gibi ince 

ince sızar içime özlem, 

Bir ney gibi 

susarak anlatır eksikliği. 

Ve ben, 

her tınıda bir kalp teli koparırım 

sessizce.

Gözlerin değil artık, 

Sesin değil, 

Sadece yokluğunun ritmi 

çalıyor içimde. 

Bir zamanın yankısı bu, 

Ne ileri gider, ne geri döner.

Sadece kalır… 

Bir kırık nota gibi, 

Bir eksik ezgi gibi, 

Bir yarım kalmış sevda gibi.



( Hüznün Yankısı başlıklı yazı NEJAT HOCA tarafından 23.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu