Uzun, yorucu, yorgun bir sabahın akşamında yürüyordu yalnız adam. Sessiz çığlıklar atarcasına açmıştı yanan bağrını. Öfkesi, kini, nefreti neydi ki içindeki hiddeti. Cam balkondan ona bakan yansıması ardından pusluydu sonbahar. Döküyordu yapraklarını hoyrat rüzgar. Sulusepken düşüyordu gotik kentin, gotik binaları üstüne adeta üzerine gelircesine. İçinde kırılan bir sonbahar. Bir de parça parça parçalanan yitip giden yaşam. Uğrak sokakların ardından geçiyordu bayat hayat. Nefessiz, neşesiz, Hissiz ve sevgisiz. Çoraktı uğradığı topraklar. Ekinsiz geçmişti baharlar. Şimdilerde ıssızlığının acısı içinde çığlıklar... daha bir hayasızca akıp giderken hiddetine dayanamıyordu gökte yıldırımları çakan bulutlar. İçine içine işlercesine esiyordu asabi rüzgar ve dökülüyordu bir sonbahar gecelerine yapraklar... 🎶👇

https://youtube.com/watch?v=0S_-wSwM_ig&si=iMnJIwj9LOZEHopi
( Sonbahar Yaprakları başlıklı yazı nurcan-dogru tarafından 26.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu