Ýnsan Bunun Neresinde?

[Yüzmekten yoruldum heyhat
Gerçeklerin deresinde
Aramakla geçti hayat
Zamanýn cenderesinde

Ýnanç diye taptýðý þey
Sevap diye yaptýðý þey
Bencillik kokuyor her þey
Kirlenmiþ penceresinde

Karýþtý bütün ayarlar
Turþu olmaz bu hýyarlar
Hakký haykýrmaz; korkusu:
“Beni de suçlu sayarlar”
Ne kalýr ki, gerisinde?]

               . /././.

Ýki el, iki ayak var
Çeþitlilik derisinde
Baþ – göz ile yol alýr da;
Ýnsan bunun neresinde?

Baktýðýnda þekil tamam
Görüntüsü ne de yaman
Kese dolu, var han – hamam
Ýnsan bunun neresinde?

Beyin var, tüccarlýk yapar
Gönlü var, her yöne sapar
Kurnazlýkla makam kapar
Ýnsan bunun neresinde?

Düþüncesi kýsýr noksan
Düþmansýn sen, orda yoksan
Kusurludur, yüzde doksan
Ýnsan bunun neresinde?

Hukuk, vicdan, hak, adalet
Kimine oyuncak, alet
Nasýl doðmasýn melanet?
Ýnsan bunun neresinde?

Dolar kabý – tenceresi
Dar açýlý penceresi
Haz dokuludur güncesi
Ýnsan bunu neresinde?

Hem aldanýr, hem aldatýr
Günahýný çekmez katýr
Müktesebatý tamtakýr
Ýnsan bunun neresinde?

Hayvan desem süt vermiyor
Faydalý bir ot vermiyor
Akýl kýt, güven vermiyor
Ýnsan bunun neresinde?

Parça parça, hücre hücre,
Ýnceledim dikkatlice
Bedene baktým gizlice
Ýnsan bunun neresinde?

Destan ile döktüm içim
Söyleyin var ise suçum
Kimseye yoktur bir öcüm
Garip dünya küresinde

Samsun, 17.11.2025

Ali Rýza MALKOÇ

arm.web.tr

Not: Türkü, deyiþ, aðýt, destan formunda besteye uygundur.