Boğazımda bir düğüm
Bugün de yutkunamıyorum.
Herkes gitmiş,
Yokluklarında bir ben kalmışım san ki.
Yapayalnızım.
Başımı yasladığım gövde
Elimi uzattığım kimse de
Yok artık.
Yapayalnızım.
Yine yalnız her gün gibi
Bugün de.
Kimsesizliğimle.
Karanlık gecenin
Saat bilmem kaçını yaşıyorum.
Denirse adına yaşamak.
Nefes alıyor olsamda
Yutkunamıyorum.
Birşeyler var diyorum yarın
Bak doğacak yine gün.
Desemde
İçimde kine,
Nafile..

"Yetmedimi kendine
Geçip giden ömrüne
Emanet tutulan ellere
Boşlukta kalan bedenine
Yetmedi mi?"
Ah! anlatıyorum da
Kendime
İçimdekine.
Söz geçiremiyor
Ve çığlıklara boğuluyor
Yutkunamıyorum.

( Yutkunamıyorum başlıklı yazı sibel-arslan tarafından 26.12.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu