Erguvanlar, gözlerinize renk ziyafeti çeker , aylardan nisandýr. Zaten, eskiden beri Ýstanbul nisana, nisan Ýstanbul’a pek yakýþýr. Nisanla ve insanla bu denli özdeþleþen,kaynaþan bir baþka þehir var mýdýr dünyada bilemiyorum?.. Gerçi, Ýstanbul’a sonbahar da yakýþýr. Hüznün rengi Ýstanbul olur yüreklerde o zaman. Yaðmur topraða biraz eðri düþer; nemli sarý yapraklar hüzün deþer yüreklerde . Sanki,buruk bir tebessümdür an, o mevsimde Ýstanbul’da. Ve þarkýlar ayrýlýk üstünedir. “Yoksun diye bahçemde çiçekler açmýyor bak./Gel görüp açýlsýnlar devþirip göðsüne tak./Öyle yalnýz ki gönlüm aylardýr seni özler./Geleceksin ,döneceksin diyerek her an yolunu gözler...”


Ayrýlýk acýsýnýn þiddetini biraz olsun hafifletebilmek adýna, Ýstanbul’u erguvan mevsiminde görmeli, baharýn havasýný çayýnýn buðusu ile harmanlamalý insan diyorum ben. Þöyle, bir cihangir edasýyla kurulmalý Boðaz’a karþý. Mavinin diðer renklerle cümbüþüne þahitlik etmeli. Çayýn kekreliði ile baharýn baþ döndüren kokusunu ayný anda hissetmenin hazzýna varmalý. Ýstanbul cümle güzelliði ile sarmalý insaný. Güzellikleri, derin bir nefes alarak ciðerlerine doldurmalý. Karný acýkýnca Eminönü’nde balýk ekmek yiyerek, mütevazý bir öðünle açlýðý savmalý ki yemeðe fazla zaman ayýrarak güzellikleri feda etmekten kurtarmalý kendini. Bir ara Mýsýr Çarþýsý’na dalmalý egzotik baharat kokularýný karýþtýrmalý ciðerlerine dolduduðu erguvan ve yosun kokularýna.O kokularýn gizemi, bir kat daha döndürmeli baþý. Mutluluk sarhoþu olmalý insan…


Sonra , lâlezara inmeli cerenler tüm albenileri ile. Endamlarý Ýstanbul’un endamý ile karýþmalý. Elif kametli minarelerden ezanlar yükselmeli. Cümle güzellliklerin üstüne bir uhreviyet buðusu yayýlmalý. Güzellik, taravet ve þetaret demleri çayýmýzýn demini daha keskinleþtirmeli . Genzimizde baharýn keskin kokusu, gönlümüzde býçkýn hayallerle ufka bakmalý. Zamaný durduramasak da anýn tadý çýkarýlmalý, an yaþanmalý… Lâle ve erguvan þehri Ýstanbul hatýrlarýmýzda güzellikleri ile kalmalý.


Her semti ayrý iz býrakmalý yüreðimizde. Nedim’in Ýstanbul’unu Nedim gibi. Fatih’in Ýstanbul’unu Fatih gibi kabullenmeli gönüller. Yahya Kemal’le yedi tepesine, yedi ayrý gözle bakmalý; yedi güzelleri yedi göllerde yüzerken hayal etmeli. Mavi gözleri buðulu Ýstanbul , yalnýz Türk’e ve Türklüðe ram olan bir dilber olarak kalmalý dünya durdukça. Yad ellerde telef olmamalý. Harimi ismetini emanet ettiklerince ölüm pahasýna olsun korunmalý Ýstanbul. Fetretin deðil, vahdetin gülü açmalý bahçelerinde… Ayasoyfa mahzun ,Süleymaniye öksüz kalmamalý.

Köhne zamanlarýn þetaretli ve taravetli dilberi olarak,tazeliðini ve güzelliðini korumalý. Aðaçlerýn dallarýnda çiçekler, gönüllerimizde sevgilinin gamzesi salkýmsaçak… Albenisi Ýstanbul’un, hep böyle gözleri kamaþtýrmalý. Hayal þehir hayallerde gül olup açmalý.

Sözün hitamýnda tekrar baþa dönersek, yolunuz Ýstanbul’a düþmüþtür. Aylardan nisandýr,erguvanlar gözlerinize renk ziyafeti çeker. Ýstanbul nisana , nisan Ýstanbul’a pek yakýþýr… Boðazýn serin sularýna vefa, sevgi, hasret ,hüzün usaresi karýþýr. Ýstanbul’da güzellikler birbiriyle yarýþýr. Devreder devran güzellikleri dünya durdukça baþka devirlere… Ýstanbul’u istanbul gibi sevmek yaraþýr bizlere… Ýstanbul gönlümüzde Ýstanbul olarak kalýr.
Ankara,01.07.2010 Ý.K