karaya vurmuş,
kırık dökük bir sandal gibiyim
vuruyor sensizliğin kumsallara
ve her dalgada çürüyor gövdem
bir de sen yoksun ya yanımda
yosun tutan kayalar ağlıyor halime
artık yanıp gitsem de,
küllerim savrulsa sen kokan denizlere...

gözlerden uzak,
yıkık dökük bir virane gibiyim.
geçmişin sancıları yaşıyor içimde
bir de sen yoksun ya yanımda
seni gören kuşlar,
konmaz oldu pencereme
artık yıkılıp gitsem de,
bari parçalarım yuva olsa böceklere...

acılara saplanan bir hançer gibiyim
sen cıkarırsın beni saplandığım yerden
dön, mahrum etme beni sevginden
bir de sen yoksun ya yanımda
yokluğun kemiriyor ruhumu gizliden...