aşkın kırıntılarını düşürüyorsun yerlere
ben toplarım hepsini bırak elleme
yavrusuna yem götüren bir kuşun kalbiyle...

belki karnım acıkır doyumsuz aşklara
ama bayatlamış sevgilerden başka
ne ektin ki bu aşılmaz yollarına...

aşkının kırıntıları içimde bilmece
ben de siyah kutular oldum onun içinde
kapıyı kapıyor katıksız aşklar beni görünce...

bir gün ufkunda doğmayan güneşler görürsen
yaklaşma alev sacan adımlarla yanıma
o zaman çöz beni bakalım çözebilirsen..!