Aramızda ki sevda döndükçe serinlere
Anılarla yaşarken gömdün ta derinlere
Bir kalem de sildiğin aşka mahkûm olsam da
Kapsında kul olup yalvarmam hainlere
Git de yaban güllerin önünde dur istersen
Her gönül’ü seyran et birazcık der istersen
Yarım kalmış bir aşkın kurbanı olsam bile
Asla dönmem sözümden kalbimden vur istersen
Hiç Eyvallah ettim mi sahipsiz ahvalime
Sevdadan hüküm yesem üzülmem vebalime
Tek taraflı günahkâr ilan etsen de beni
Diz çöküp’te yalvarmam senin gibi zalime
Bir gün yorgun bedenle çürüyüp solsan sende
Keşkelerin eyvah’a dönüp yok olsan sende
Aldığın her nefeste dilinde adım kalsa
Bende yüzüne bakmam yığılıp kalsan sende
Hâlbuki sen giderken ziyasız güneşine
Sön dedim; söndü gönlüm aşkının ateşine
İhaneti aşikâr, sevdayla azalarak
Yanar kül olurum da asla düşmem peşine
Muzaffer TEKBIYIK