Duy Beni Koca Şehir
Duy beni koca şehir!
Çok aşığım çok.
Öyle ki;
Buğulu camlar yerine,
Kalbime yazıyorum
Sayıkladığım iki heceyi.
Artık,surlarının altında oturup
Saatlerce şiir yazmak bile
Bana huzur vermiyor.
Çünkü;
Onsuz yazdığım şiirler bile
Hüsran yüklü yıllara yolcu.
Üstelik, bilet tek kişilik
Yalnızlığı saymazsak tabi,
Ha bir de,
Peşimi bırakmayan anılar var.
Gerisi zaten acı yığını...
Duy beni koca şehir !
Gelenin gidenin çok
Ve ben gidiyorum
Başka çıkar yol yok.
Duy beni koca şehir!
Çok kırgınım çok...
Kalbimin kırıklarını da toplayarak,
Acıyı, kederi yola koyarak,
Başımı öne eğip;
Affına sığınarak
Gidiyorum,
Gidiyorum ağlayarak...
Aziz KUZU
(
Duy Beni Koca Şehir başlıklı yazı
Aziz KUZU tarafından
8/7/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
