Online Üye
Online Ziyaretçi
eve geldim deyon ya
evde kimsecikler yok da(h)a
herkeş işinde gaygısında
gonu-gonşu demişsin tarla-tapanda
sen sanısın köyün üsdüne
bi ölü tapra(ğı) saşmışlar[1]
ne arayan ne soran var
ne cin var
ne insan
ta öyle
ordan gakdım-dutdum
okarıya çıkdım,
gayınnamın demir asma kilidi
her bi kapıda
neden sonura aklıma ğeldi
o ğadar çeşmeleri godum geldim
o kadar dere geşdim
de!
bi yudum su işmeğ aklıma ğelmedi
bi ara gözüm dakıldı,
gaydırmanın altındahı
basdırıkdakı desdilere
yanmışlar-bozarmışlar getmişler belli
burada olsan acaba gayınnam bana
boş durdurtdurumuydu o desdileri
derde derman uçu bile bi damla su
hırkıldağa binmişler uçu bile
çapıt ıslatcaklayın gadak su yok gari
o ğadar sopsovuk,
gürül-gürül akan bunarları
godum geldim de
köy içindeki çeşmelere
dönüp-bakmak aklına gelmesinde
bi damla su yok goca evde
işin aslı sağa-sola bakmak aklıma da gelmedi
hanaya[2] oturuvudum
Amat gucağımda hala,
bi ağladım-bi ağladım
gözlerimin bunarları ğurumuş daa
yaş yerine gan akıtmışıyın gibi
gözlerim gan çanağına dönmüş
nerden buldum o gadak yalı bilmen
neçeden sonra tarladakınnar
birer-ikişer eve birikdi
gayınnam heyalladı haralda
o(ğ)lanı alıp-ğedeceğ oldu
emme narasın
ses sedada olmayınca
bi tek gız
“anam gelmiş” deye sevindi
seğidelek yanıma ğeldi
“-anaaa bazardan bana ne getirdin”
haralda öyle avıtmışlar günnerdir
boğazıma bişiylerin düğümlendiğini
cuvab beremediğimi sezinşe
gönlümü almağuçu belki de
ne bileyin,
yanıma ilişip, goluma sarıldı
usulcacık
“-Amat uyuyomu ana” dedi
“-kınalı guzu
..
uyuyo mu”
hayalladı mı bilmen
Allah var bişiyler deycen emme
dilimden bi kelam ses çıkmayo
boynuma sarıldı,
sımsıkı,… sarıldık,
öpdüm, öpdüm
avışlarımınan
ayalarımınan
elimin kahıynan
öpücüklerini sildim
ıslanmış gözyaşımdan
“-uyuyo anam,
uyuyo kınalı guzum
uyuyo uyandırmayalım
yeni uyudu
uyandırmayalım
a(ğ)lamasın Amat” deyebildim