Yalnızlık Korkakların Kaderidir
Yalnızlığa yorgunum
Sevmeye, sevilmeye vurgunum
Issız Adam Alper gibi
Yalnızlık kaderini kabullenmiş
Harcıyorum kendimi…
İçimde yalnızlık derin bir kuyu
Karanlık her tarafım, korku dolu
Sevmek sevilmek içimde
Hep istediğim bir ukde…
Ama nafile
Kendimin gardiyanı olmuşum
Hapsetmişim Yalnızlığa kendimi
Sevmelere geç kalmışım
Sevdiklerimi ortada bırakıp kaçmışım…
Şimdi Ahmet Aslan gibi
“Susarak Özlüyorum” seni
Sakın yine ümitlenme
Üzerime üzerime gelme
Ben korkağım bilirsin
Gelirsen yine üzüleceksin…
Ben akıllandım
Veda ettim hepten
Arkamı döndüm
Sevmeye, sevilmeye
Kabul ettim neyse kaderim…
Yalnız yaşayacağım ama hep bir ümitle
O da olmazsa eğer…
Sonsuzlukta mutluluğu umarak
Yaşayacağım gücüm yettiğince…
(
Yalnızlık Korkakların Kaderidir başlıklı yazı
H.T. OSMANOĞ tarafından
6.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
