Yağmurdan Kalma Gözlerin
/Say ki sırılsıklam ıslanmışız yağmurda
Ve gözlerin
Gözlerin yağmurdan kalma/
Kordur sevdam uzatsam sendeki damlaya
Yakar bilirim her zerremi susuşta
Duasına gizlerim seni incinen kelimelerin
Kızıl bir hasretin şafağında …
Her yangını sineme köz bilirdim
Sana ayaz
Ne zaman ki ellerim ateşi tutmayı öğrendi
Sustum…
Acıya kilitlendi dilsiz yüreğim
Ömrüme düşen çisil çisil tanelerde
Gizemli bir mahzendi gözlerin
İnciler sakladığım kuytularında…
Savruldum sevgili
İnce yokuşların hüzne çalan baharında
Hazan çiçeklerini sararken sensiz gönlüm
Yokluğuna ağladı bir kez daha
Meftun oldu sevdama
Heybetin emsalsiz duruşu bile
Bin kat şefkate adadı kendini
Gözyaşının mabedinde…
Şimdi…
Susturdum içimdeki tüm sözcükleri
Lâl bir kelepçe taktım duygularına
Mahkum ettim nisana
Nemli bir yasın ağıtında büyüttüm
Ümitleri solgun sevdamı…
Her yağmur sonrasında
Buğulanmış özlemler ektim
Vuslatın serabına
Yüreğimin acıyan yanlarında
Biriktirdim sensizliği
Öylesi mahzun
Bin ah kadar derin…
Ve hayalimde yine senin eserin
Yağmurdan kalma gözlerin...
Züleyha Özbay Bilgiç
Kütahya
SESLENDİREN :Mustafa Doğan
montaj yapım: züleyha özbay bilgiç
(
Yağmurdan Kalma Gözlerin başlıklı yazı
Züleyha.Ö.B tarafından
12.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
