UMUDA YOLCULUK
Yine maziyi aradı kalbim
Sır oldu kelimelere sevdam
Ağzımdan çıkarken şiire yakın sözler
Ummana koştu dünyam
Ruha selamet ve serinlik
Maziyle hiç olmadı kavgam
Mazi güzel,
Atiye biçildi gelinlik…
Yarınlar hiç olmasa demek
Bugünle dünü inkâr,
Örtmek ne kadar acı
Sarmaz mı kalbi ıstıraplar
Gün yüzünü gösterdi, karanlıklar
Hayatın tam ortasında geldi ilkbahar
Her doğuma nasıl lazımsa sancı
Anlamak kabil mi dostum
Yollarda barikatlar, ayaklar bağlı
Ses ne zaman söz olur bilinmez
Haykırsa duygular
Görünse görünmezler
Ne zaman bilinmez
Akıl somut, yumruklar soyut şimdi
Güç, yıldız dağlarında parlayan yıldız
Hak ne zaman verilmez
Haklı kim,kim haksız?
Bilinmez…
Bu kadar umutsuz tablo çizerse şair
Umudu kim baş tacı eder?
Umutsuzluk değil bu aslında
Umuda yolculukta, hiç mi yaşanmaz keder?
Rahmana sığınırsak her gamlı günde
Maziyi atiye arkadaş eder.
Bunu dizelerinde resmeder mahir.
Nihat ÖNER