senle beraber iken herşey bambaşkaydı,
beraber sabahladığımız onca gün
paylaştığımız onca anılar,
ve geri gelmeyen o sımsıcak gecelerimiz
içim lime lime olmuş her bir parçam seni çağrıitırıyor,
avucumda yazılı ismin
koluma kazılan sözün
ve yüreğime fısıldadığın aşkın
sensizliğe alışmak çok zordu,
hele dayanmak ise imkansızdı,
sensiz geçen her güne lanet ederken ,
zaman seni de unutturdu bana.
akşam güneşi benim için son kez doğuyordu,
artık ikimize değil yalnız benim için doğuyordu,
güneşin ısıttığı iki deli divane aşık artık yoktu,
onun için yalnız vazifesi vardı ,
o bile doğup batmaya mahkumdu,
ama biz birbirimizi sevmeye mahkum olamadık.
bu şiirim sana ilk ve son hatıram,
içimin karşına döküldüğü andır,
seni ve senli günleri hatırlatan,
hislerimin dize geldiği fasıldır.
bekleyen tren artık hareket halinde,
yanımda umut güvercinim iki tel sazım ve bir bavul erzak,
içimde yapyaeni yapılanma ,
MUŞ ta ise imkansız bir aşkım var.
sana artık elveda arkadaş diyemicem
sana artık elveda bitanesi nağmelerini fısıldamicam,
seni senle yaşamak istediğimi itiraf edemicem,
ve seni ve de sana olan aşkımı muş a gömüp göçüyorum.
o yüzden sana diyeceğim tek şey var
''ELVEDA İMKANSIZIM''
Dün gece yine aldım başımı ve yürüdüm,
Attığım her adım beni sensizliğe götürüyordu,
ayaklarımda bir tedirginlik baş göstermiş,
yapma diye hüsranlara boğuluyorlardı ama ben başardım
Ve seni unutma sınırını geçtim şuan ise kabirde seni bekliyorum
''NERDE KALDIN, NERDE KALDIN EY SEVDİCEĞİM''
