TOPRAK KOKUSU
Ilık meltemler eser
Canhıraş bir nalinle tüm kelimeler
Diziliverir duvarına yüreğimin
Hizaya gelerek
Can verir ruhuma kelimeler
Yıllardır sustu hislerim
Dilimde, puslu camlar misali hayat
Matlaşan havaya inat
Ben eskiyen masallardaki
Kaybolmayan deniz mavisi…
Ben yüreğimi alarak
Kaf dağına tırmanan dağcı
Hayat yağan yağmurdaki hız
Kimi zaman çamurda zik zak
Kimi zaman karla sarmaş dolaş
Sellerin altında kalan benim
Suların kapatamadığı sivri uçlu kayalıklar
Karanlığın örtemediği parıltı
Gürültünün silemediği sessizliğim
Ben her şeye veda ederek
Yeni bir yolculuğa soyundum
Kelimeler gösterecek bana
Aşacağım yolların kılavuzu olarak
Hayatın rengini
Günün yüzünü ve
Bendeki kaybolmaya yüz tutmuş beni
Kendimi arıyorum çöllerin kumlarında
Vahalarda yol alarak
Denizin derinliklerinde
Göğün erişilmezliklerinde
Rüzgarın kucağında sallanan yaprak
Ağacın dalında ötmeyi unutmuş kuş
Ben ağlamayı da gülmeyi de beceremedim
Sızılı baykuşun şarkısı kadar
Toprak kadar…
Alnımı yere kapayarak
Göğe yükseldim
Toprakta on parmak ucu izi
Toprak kokusu ve esas ben…