Online Üye
Online Ziyaretçi
Yüreğimin iklimlerinde
sensiz son baharları yaşıyorum
kaç yitirilmişlere düştü yolum
kaç sevdadan caydın sen niyetine
kaç seni aradım durmadan gecelerce
günlerce,
yıllarca...
Yoktun
ızdıraplarında boğuldu isteklerim
yoktun bir zeytin dalında bıraktım
yokluğunun acı yanlarını
rüzgarlarda boğuşurken izleri sendeliklerimin
kaç kapıya yasladım da
kaç duvara dayadım da olmadı..
hiç bir şey sen kadar olmadı dayanağım...
Eylüllerde çırpınıyorum şimdi,
kavurucu olsa da sıcaklıkların…
Dizelerde hayata tutunmak sende
hadi ağlat beni yine…
Darmadağınım şimdi!
Yüreğimin acılara gebe olduğu yerde
sen gelirsin aklıma her demimde.
Her deminde sensizliğinin
yıkılıyorum işte
ah edip gecelere bazen
ah edip soyka yalnızlıklara
sevgili derbederim, serseriyim
serseri bir bulutum işte
yüreğim alev alev
tutunamıyorum merdivenlerin basamaklarına
acizliğim canımı acıtıyor
tutunamıyorum dizelerle hayata
dikilmek ardı arkası kesilmeyen sancıların karşısına
inadına.
Haykırmak
ben buradayım...
Can bulmak gülüşlerinde
eylül sonu yelpaze misali rüzgârların hafif serinliğinde
sende buluşmak gibi,
gözlerinde gözlerimi bulmak gibi,
çıkıp gelsen de fark etmem seni inan hayalinle sarhoş olmuşum ki.
Tut
hadi tut ellerimi,
bilirsin
Serseriyim ben!
Bilirsin yıkılmaz senlerim hiç bir depremde
ve hiç bir tayfun da sürükleyemez beni topraklarında.
Kurutamaz beni hiç bir güneş
Hadi tut!
Tut hadi al sar ve dokun yüreğime
bak nasıl
nasıl da deli oluyorum tebessümlerine
gülüşlerinin güzelliğinde
mayısın ortasında
yaşamak seni haziranın sıcaklığında
yaşamak seni hayatın her anında
dikilirsem
gitmem
kovsan da gitmem...
Gidemem...
Sarılırım karanlığın geceyi sardığı gibi sana
ve hiç bir güneş de ayıramaz seni benden…