Online Üye
Online Ziyaretçi
-’ama aşk!’
içtikçe güzelleşiyorduk seni
güzelleştikçe içiyorduk
/ sahi, nereye kayboldun? /
sevgim yerinde duramayan bulutlara benzer
öyle sabırsız, öyle coşkulu, öyle bahtiyar
yüreğim yüreğinin denizidir
bıraksalar yüzülecek bir ova
açılsan masmavi bir okyanus
benim doğduğum köylerde elleri kınalıdır gelinlerin
bir orman kalabalığıdır düğünleri
yoksuldur evleri, yürekleri zengin
cömert merhabaların ardına gizlenirken
hoşça/kal türküleri nasıl da içlidir
bu saatten öte üzülmez kimse artık
ne gidene, ne gelene hesap sorar
’geldin ya’ der, ’şükür’ çekmeye kavuşur dil
eller yüze kavuşur dua okşar ruhu
temiz kalplere pamuk ipliği gerilir
camiler dolar, ezanlar okunur
bir fani daha ebediyete uğurlanır
’ah vah’ çeken dillerin ağızları kilitlenir
yazamaz kimse aşkı üzgün kalabalıklarda
matem dindiğinde eller kalemle birleşir
birileri hala onarmaktan bahseder donan kalpleri
gururla heba edilen/parçalanan aşklardan kalanı
çoktan kaybedilen/yitirilen birşeyler vardır
(ve yenilerek sevgiliye, başka aşklara uğurlanan)
göremez birileri yürekte çırpınan kuşları
göremeyince azat edildiğinide fark edemez
akıl hayatta kalmayı diler hep
kalp mutlu olmayı
-’ama aşk!’
uzak bir ülke gibi
’keşfet’ der içindeki ses!
konuşunca azalır
çirkinleşmesin diye güzellikler
birlikte susulur
biten bir aşk için belki en iyi iyilik budur
konuşursan kendi sesinde kaybolursun
konuşursa yangın çıkar sığ sularda, boğulursun!
şimdi bir su gibi AZİZ
ama ACİZ dir sevgili
yokluğunda sana
yüklenen anlamlar bir bir geri alınır
anlamsızlaşmasın diye sevilen zat
-’oysa aşk’ hak etmez üzülmeyi
daha fazla dayanamaz ve alırsın eline mikrofonu
bas bas bağırırsın; ’ aramayın onu ’
’ben artık aramıyorum’
sonra çiviler batar kalbinin en ücra köşelerine
-’olsun aşk’ o olmasa da bütünüz biz seninle
/duymaz aşk!/
-’abart(ma) aşk’ bırak onu düşünmeyi
umutları parçala artık, eziyet etme aşk!
dinlemez aşk!
kendi haline bırakırsın
-’ama aşk’ der, susarsın
’nasıl biliyorsan öyle yap’
NASIL BİLİYORSAN ÖYLE YAP!
’teşbihte hata olmaz’
içtikçe güzelleş
güzelleştikçe y/ak!
ey ateşli ok
ey mübarek
e y y A Ş K !
....düşürme ruhumuzun dizginlerini senden ırak....
-hadi durma, bizi rüzgarına k/at-
fulya/25kasım2010