'sen bana ışık ver yeter, bende filiz çok....'
--------------------------------------------------------------------------------
’Yalnızca bir kırıntıydın, içime ilk düştüğünde....’
sürgün edildiysem olasılıklardan
özlem şah damarımdan akıyorsa
kelimelerim boğazımda düğümse
sorgulamıyorsam artık gelmişi ve geçmişi
öyle alabildiğine rengarenk çoğalıyorsam
düşünürken kuşlar havalanıyorsa içimde
anlasana, sensin işte sebebi…
en dibine batıyorsam sorgusuzluğun
arınıyorsam hafızamın kirinden
sebebim oluyorsan uyanmak için
sağa sola bakma anlamak için beni
aldırma sağlam duruşuma titriyor kalbim
kimse değil sensin işte sebebi!
yer gök yavan şimdi avareliğime
acizim, gözlerim perişan, sözlerim biçare
kanatlanıp uçmak vardı ya, hadi neyse…
leyla bana, züleyha bana, şirin bana, aslı bana hikaye!
öykündüğüm masallar değil, bilmelisin!
anla, kimse değil sevdiğim; sensin işte!
gözlerime inen katmerlenmiş hasret
sesime ses veren merhabaların gizli sahibi
ve gayem sana bir nefes miktarı yaklaşmaktır
düşünüp durma, hesaplarla yorma kendini
saklasam da bir bağ var aramızda, görmelisin!
kimse değil, sensin işte ’can’ım tek bildiğim!
fulya/mart2011