Online Üye
Online Ziyaretçi
ahımın ulaştığı yerlerden
dost kervanı geçerken...
yüreğimde bir mayın yokluğun
ha patladı ha patlayacak
korkuyorum sahipsizlikten gülüm
kimse ne olduğunu bile anlamayacak...
kendimi dinledim bu gün,
çok yoruldum dediklerimden...
çok yoruldum, sahipsiz bir bedenin
kıyılarına varıp gelmişliklerimden...
dağdan taştandı,
kan revan akan tabelasız yollarım
çatlayan topraktı türküm
umudum turnaydı yine
düşümde yine sen...
gözlerimi boşluğa bırakmayı da düşündüm bir an
adsız kalmanın ezikliği omuzlarımdayken
karanlığa koşmanın yorgunluğuyla
ateşinde yanmayı da istedim inan
gözlerimi açtım, kalktım aynaya baktım
su bereketmiş gülüm
gözümden akanı görmesem, ne sana
ne de yaşıyor olduğuma inanacaktım...