Tohum attým topraða yüreðimden koparýp

Düþmezse tek bir damla gözyaþýmla sularým.

Sevgilerle okþadým ayran gibi kabarýp

Öz mayam zaten toprak balçýk olur bularým..

Yüreðimde yeþerir filiz verir umutlar

En yakýcý güneþte onu korur bulutlar

Soyutlarým yok olur beni bulur somutlar

Ýçimdeki gizlere pervasýzca dalarým..

Yürek çýrpýnýr titrer, en kurak zamanlarda

Elim beyne hükmeder dur durak amanlar da

Þuur kendinden geçer, göz desen dumanlarda

Her hücreme sevgiyi fütursuzca salarým..

Bu dert dünya sevgisi, içinde insan olan

Ýnsan için sevgiyi, bin çarpanýyla çarpan

Ýnsan denilen þahýs vurursa aþka týrpan

En oyulmaz kayayý gözyaþýmla delerim..

Çok mu uzak görünür hayallerin hepisi

Kim cebinde götürmüþ bir avucun tapusu

Maksat gönle girmekse, yürek ise kapýsý

Hayallerim avutur, bebek gibi belerim..

Olsun, bire yüz verir gönüldeki baþaklar

Çýkar gün olur elbet yürekteki býçaklar

Özgürlük bir kuþ gibi, ellerimde saçaklar

Avcumdaki hayali varmýþ gibi yalarým..

11.05.2010
Necati ÞÝMÞEK

Ankara