Zeynep Kâmil hastanem, doktorumsa YAVAŞÇA.
Alaattin ustayla, asistan Necdet CİCİ
Türk müziği ritmiyle, hatırlatır mazimi.
Çok şarkılar yazmışlar, hep aşkı anlatmışlar.
Doktorluk mesleğiyle, canlara can katmışlar.
İki büyük ustayla, göz açmışım dünyaya.
Bahar çocuğuyum ben, Mayıs da doğmuşum ya.
Dağlar tepeler aştık, elli dörde ulaştık.
Yaş kemale erince, geçen yıllara şaştık.
Neşeler ve kederler, sığdılar koca ömre.
Akıp gitti seneler, kâh ağlaya, kâh güle.
Acıyı bal eyledim, gülmeyeni güldürdüm.
Gülmedim dersem yalan, güzel günler de gördüm.
Börtü böcek kıskandı, bitmez doğa aşkımı.
Bayrağımla söyledim, bağımsızlık marşımı.
Dostları incitmeden, nakşederken yergimi.
Besledim şiirlerle, insanlığa sevgimi.
İlkem dürüstlük oldu, sapmadım sağa sola.
Kimseleri kırdıysam, kusurlarım af ola.
Ey gidi koca dünya! Sen neler eskitmedin.
Sonsuzluğu kimseye, ödül diye vermedin.
Her fani insan gibi, eskidi gitti ömrüm.