Güllerin Sultaný Hz Muhammed (s.a.s) ve Kevser Havuzu
Ýçim içime sýðmýyordu. Heyecandan neredeyse kalbim duracak gibi hissediyordum. Hoþ burada kalbin durmasý diye bir þey yoktu ama o his yine de ruhumu yerinden fýrlatacak derecede çarpýntýya neden oluyordu.
Özlemini çektiðim, rüyalarýmda görmeyi arzuladýðým, efemdim, önderim dediðim ve âlemlerin sultaný sevgililer sevgilisini görecektim.
Bundan daha büyük bir mutluluk olur muydu?
Hasretin sona ermesine yaklaþtýkça kalp yerinden fýrlayacakmýþ gibi çarpmaya baþladý.
Cennetin muhteþem güzellikleri hep geride kaldý.
Yalnýzca onun özlemiyle yanan yüreðimin ateþi sardý tüm ruhumu.
Ümmetim ümmetim diye yalvaran ve onlar için gözyaþý döküp dua eden, günahlarýna üzülen þefkat ve merhamet peygamberinin cenneti kocaman bir ýþýk kütlesi olarak uzaktan göründü.
Cennetin en üstüne gelmiþtik. Sidretül münteha kapýsýndaydýk.
Ancak aþkýn yol bulacaðý bir mertebedeydik.
Þartsýz sevgilerin, yalnýzca Allah diye yürekten teslim olanlarýn ziyaret edebileceði bir mertebeydi.
Gezegenden içeriye süzülürken Ýsrafil’in o eþsiz sesiyle yankýlanan seda gönlümü mest etti;
“Ýman edip yararlý iþler yapanlarýn, Rableri tarafýndan hak olarak Muhammed'e indirilene inananlarýn günahlarýný Allah örtmüþ ve hallerini düzeltmiþtir.” Muhammed/2
Ýman, teslimiyet ve iyi davranýþlar sahiplerini Allah katýnda deðerli kýlmýþtý.
Hz Muhammed’e (as) iman ne büyük bir nimet!
Bir lütfu ilahidir cennet kapýlarýný ardýna kadar açtýran ve kalplerde kötülüklere perde çektiren.
Bu þekilde tüm menfi duygulardan arýnmýþ bir þekilde Rabbimizin efendimiz Hazreti Muhammed’e (as) ihsan ettiði kevser havuzunun yanýna varmýþtýk. Gözlerimi kapadým. Ruhum sanki yerinden fýrlayacakmýþ gibi küçük bir kuþun kanat çýrpýþlarý gibi titriyordu.
Onu görmek ve onun gül yüzüyle þereflenmek ne büyük bir nimet ya Rabbi!
Gözlerimi yavaþça açtým. Yeþil bir elbisenin içinde kevser havuzunun baþýnda duran eþsiz yakýþýklýlýkta ve dinçlikte efendimiz tebessüm ederken gördüm.
Kendimden geçmiþtim.
Rýdvan beni kaldýrdý. Aþk yürek yakýyordu. Gül yüzüne hasret olduðum adýna naatlar yazdýðým “Bir Gül Doðdu Yüreðimde” kitabýmla onu yad ettiðim güzeller güzeli insan tam karþýmdaydý.
Bütün aþklarda vuslat sevdayý köreltirken bu aþkta yürek pýnarý coþtukça coþuyordu.
Efendimize bütün özlemimi giderecek þekilde sarýldým kokusunu o misk kokan tenini ta ruhumun en ücra köþelerinde hissettim.
Tebessümü bana en büyük hediyeydi. O gül yüzlü, misk kokulu âlemlere rahmet sultanlar sultanýydý.
Alnýmdan, yüzümden, ellerimden, kollarýmdan, ayaklarýmdan, baþýmdan yansýyan nurlarý kevser havuzunun suyuna yansýmasýndan gördüm. Bu nurlu halim efendimizi güldürdü.
Çünkü onun istediði bir Müslüman olmanýn ön koþulu olan namazý eda eden bir alametle gelmiþtim.
Kevser havuzu o kadar geniþti ki göz büyüklüðünü kavrayamýyordu. Uzunluðu da hemen hemen geniþliðine denkti. Öyle ihtiþamlý bir simetrik yapýya sahipti ki gözler güzelliðinden kendisini alamýyordu.
Ama efendimizin yüzünden yayýlan nurani parýltýlara diyecek yoktu. Ýnsan ona baktýkça ruhunda tatlý bir meltem eserek yüreði ferahlatýyordu.
Bu havuzun üstünde martýlar gökyüzünün maviliðinde süzülen gelinler gibi naif bir þekilde uçuþuyorlardý. Kuðular, ördekler havuzun üstünde yüzüyorlardý.
Hele havuzun üstünde uçan hiç görmediðim bir kuþ vardý. Boynu deve boynuna benziyordu. Bu kuþun eti yenir mi diye aklýmdan geçiriyordum ki o kuþun etinden hazýrlanmýþ bir tepsi et sunuldu. Bir parça aldýðýmda müthiþ bir ferahlýk hissetim.
Efendimizin izniyle kevser havuzundan bir kase su aldým. Su sütten daha beyazdý. Bir yudum içtiðimde tadýnýn baldan daha tatlý olduðunu hissettim.
Bir müddet sonra etraftan milyonlarca insanýn kevser havuzuna doðru geldiðini gördüm. Mahþeri bir kalabalýktý. Gözün alabildiði her yer insan kaynýyordu. Gördüðüm en kalabalýk topluluktu.
Her insanýn alacaðý kaseler önceden hazýrlanmýþ kevser havuzunun suyundan içiyorlardý. Hepsinin yüzlerinde, alýnlarýnda nur parýldýyordu.
Havuzun altý misk kokuluydu. Altýn. Yakut ve incilerle süslüydü.
Yine havuzun etrafýnda içi boþaltýlmýþ inciden yapýlmýþ köþkler vardý. Dallarý birbirine geçmiþ aðaçlar ise ayrý bir güzellikteydi.
Bu esnada en çok dikkat çeken aðaç ise kökü göklerde dallarý aþaðýlara doðru sarkmýþ Tuba aðacýydý. Þehitler, Ýslam’a hizmette öncülük edenler, sýddýklar, dürüst tacirler, alimler, abidler, günahlardan kaçýnanlar, peygamberimize bol bol salavat getirerek onu yaþamlarýnýn rehberi kýlanlar hepsi oradaydý.
Efendimiz ümmetinin çokluðunu gördükçe daha da mütebessim oluyordu. Gül yüzündeki gül kokularý etrafýný ferahlatýyordu. Ümmetinin hayran bakýþlarý arasýnda kevser havuzunun baþýnda duruyordu. Saçlarý hafiften dalgalanýyordu.
Bu esnada gökyüzünde beyaz bir bulut kümesi göründü. Herkes þaþkýn bakýþlarla onu seyrediyordu. Bir müddet sonra bu bulut kümesinin melekler topluluðu olduðu anlaþýldý. Ýsa efendimizin cennetinde gördüðüm Meryem annemiz bembeyaz ipek bir elbise içinde meleklerin arsýndaydý.
Ama melekler onun aydýnlýðý yanýnda soluk bir gül gibi kalýyordu.
Bir düðün merasimine þahit oluyorduk.
Dünya kadýnlarý arasýnda seçilen ve dünya ahiret kadýnlarýnýn en üstünü olan Meryem annemiz ile iki cihan serverý efendimizin nikâhý kýyýlýyordu.
Þarýl þarýl akan nehirlerin, yemyeþil aðaçlarýn arasýnda kevser havuzunun yanýnda bu güzel olayý tanýk olmak büyük bir nimetti.
Ümmeti Muhammed tekbir ve tesbihlerle bu düðüne eþlik ettiler.
Bir müddet sonra yavaþ yavaþ her kes kendi cennetine doðru çekildi. Yeni evliler baþ baþa býrakýldý.
Bu güzel anýn hoþnutluðuyla oradan ayrýldýk.
Yolculuðumuz sona ermiþti.
Tüm güzellikleri Allah’ýn lütfuyla görmüþ ve imanda mutmain olmuþtum. Yüreðim bir kuþun hafifliðinde kanat çýrpýyordu. Cennet bahçelerinde oradan oraya uçuyordu.
Kin, nefret, dedikodu, kýskançlýk, ihanet, öfke, cinayet, hýrs ve bencilliðin olmadýðý bir dünyanýn ne denli yaþanmaya deðer olacaðýný yakinen müþahede ettim.
Bu güzelliðin içinde dudaklarýmda bir dua döküldü;
Allah’ým yüreðimdeki menfi duygularýmý yenecek bir güç ver!
Biz insanlara Senin sevginle nefretimizi yenecek nefes lütfeyle!
Hýrsýn ve bencilliðin sürgün edildiði bir ruhla iyiliklere yelken açacak bir inanç rüzgarý estir üzerimizde.
Efendimizin gül yüzünün misk kokusunda bizleri mahrum etme!
Efendimizle konuþmak isterdim ama ona bakacak gücü bile kendimde zor bulmuþtum. Konuþmayý ve sohbetiyle hasret gidermeyi baþka sefere býrakarak oradan ayrýldýk.
Rýdvan’a baktým o da tebessüm ediyordu. Cennetin en güzel yanlarýndan birisi de, insanlarýn birbirine hep gülümseyerek bakýp, sürekli pozitif bir enerji sunmasýydý.
Serüvenin bittiðini sanýyordum. Nereye gideceðimi doðrusu tam bilmiyordum. Ama mütebessim Rýdvan kardeþim bu güzel duygularýn arasýnda;
-Ahmet kardeþ yolculuk bitti mi?
-Bilmiyorum. Sanki bitti gibi geliyor. Cennetin en güzel nimetlerini gördüm ve tüm insanlýðýn bu nimetlerden istifade etmesi için bir fýrsat verilmesini isterdim. Tekrar insanlara bu güzellikleri tek tek anlatayým isterdim.
-Belki de bu fýrsat verilir. Ancak daha cennetin en deðerli nimetiyle tanýþmadan ayrýlmayý istemezsin sanýrým?
-Nasýl yani bu yaþadýðým güzelliklerden daha büyüðü de mi var?
-Evet tüm cennet ehline bu nimet büyük bir ikram olarak sunulacaktýr. Herkesin cennetin tüm nimetlerini feda edebileceði derecede bir güzellik sunulacaktýr.
-Bu nedir hadi söyle yoksa meraktan çatlayacaðým.
-Acele etme sabýrlý ol. En yüksek cennette tüm cennetliklerin toplanacaðý bir alan var. Hadi bizde oraya giderek o eþsiz anýn güzelliðini beraber yaþayalým.
Yavaþça Cennetül alaya doðru yükseliyorduk. Bu sýrada tüm cennetliklerin hepsinin göðünün açýk olduðunu fark ettim. Herkes yavaþ yavaþ oraya doðru akýn ediyordu.
Bakalým finalimiz nasýl sonuçlanacaktý. Cennetin finali de Rabbimizin büyüklüðüne denktir diye düþünerek heyecanýmý bastýrmaya çalýþýp oraya doðru ilerledik.
Bakalým bizi ne bekliyordu.