Gül idim ; açıldım, soldum Efendim.

Solmada çareyi buldum Efendim.

İnsandım; yaşadım, öldüm Efendim.

Ölmede çareyi buldum Efendim.

 

Kalpler var, belirsiz içinden kirli

Hakk’a bir yol gider zalime zorlu

Münafık giremez kapısı sırlı

Bu dünyada bir dem kaldım Efendim

 

Eridim, tükendim, yanıp kül oldum                                                         

 Vardım Hakk’ın divanına kul oldum

Güle giden bir dikenli yol oldum

Vuslat müjdesini aldım Efendim

 

Ecel gelir bir gün evime konuk

Misafir eylerim ikramım sönük

Derler ki bahçesi kalmış dağınık

Duyanlar ağlasın, güldüm Efendim

 

Efendim, Sultanım, ey iki gözüm!

Ezelden yazılmış bilirim yazım.

Sana kavuşmaktır bir tek niyazım.

Şükür secdesini kıldım Efendim.

 

 

 

( Ayrılık Öğretir Gönle Neşeyi başlıklı yazı HaticeEğilmez tarafından 16.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu