Çýkýn hayatýmdan karabasanlar,sizlerle mücadele edecek gücüm yok þu an.Ertesi gün hatta daha ertesi gün gelin ama þimdi beni rahat býrakýn,yokmu iþiniz gücünüz,farkýndayým gülüyorsunuz bana,bana acizliðime acziyetime kýrýlganlýðýma ve karamsarlýðýma fakat unuttuðunuz bir þey var bu hayatta yada sizin hayatýnýzda ben karamsarda olsa aciz olsamda direniyorum bu mana verilemeyen hayata ve isyan bayraðýný tamamen göklere kaldýrmadým.Benim savaþým kendimle kendi kendime bu uðurda en sonunda yalnýzlýk da olsa bedeli bu savaþý kazanacaðým ve bunun güvencesi ben deðilim O herþeyin sahibi olan O bana benden yakýn ama ben Ona o kadar uzaðým ki kendi çýkmazlarýmla kendi sarmallarýmla kendi aklýmla kendi ruhumla kendi duygularýmla o kadar çok uðraþýyorum ki bazý zamanlar benim Onu unuttuðumu düþünüyor herkes,buna bende dahilim ama ben aslýnda tek amacým benimi unutmak ve o kadar yalnýzým ki arasýra insan olarak acziyetimi itiraf edecek bir kimse bulamamak o kadar kötü ki,gökten meleklerin inmesini bekleyen bir havari misali yaþýyorum.Niçin sorularý o kadar çok ki kafamýn içinde oðlumdan neden ve niçin ayrýyým neden diyorum kendi seçimim mi?O zaman niçin bana ayrý kalmamamýz gerektiðini idrak ettirmedi diye soruyorum ve ekliyorum kader nedir?Ne kadar zor bir hayatýn ortasýnda savunmasýz kalmýþýz ki bazý zamanlar diyorum ki seksen yaþýna gelsem de hala bebek gibi anne memesine muhtacým o kadar yaþlanmasam da yaþlanacaðýmý veya o günleri bile göreceðimi bilmememe raðmen,neydi bizim sorunumuz anne þefkatinden mi mahrumduk yoksa anne rahminden ayrýlmayý bile sindiremedik mi? Neydi anlamak istiyorum çoðu zaman hakikat nedir? Hakikatin kaç yüzü vardýr bir çok yüzü mü,kiþiden kiþiye deðiþen bir yüzmü galiba yalnýz öleceðim yalnýz doðup yalnýz büyüdüðüm gibi yalnýzlýk hastalýðýna düçar olmuþ bir bedenin rüzgarda savrulan yaprak gibi rüzgarýn önünde serseri misali bir oradan bir buraya savrulmasýný hissediyorum.Çoðu zaman saçmalýyorum manasýzlýklar yapýyorum ama sýkýldým çok sýkýldým bu yaþam denilen rüyadan ve çoðu zaman sadece rüyanýn içerisinde rüya görmeye çalýþýyorum ama onlarda da fiyasko,evet sormak istiyorum kendi kendime ve cesaret edipde bir türlü soramadýðým bir soru sanki cevabýný biliyorum ama soru o kadar þiddetli bir þekilde ruhmunda zelzeleler yapýyorki cevabýnýn bilinmesi cenet bahçesi gibi geliyor bu soruyu düþündükçe ,düþüncelerimde olan bir soru bu ve artýk sorma vakti geldi ve soruyorum;

Unuttun mu beni Ya Rabbi????