Garip bir kuþ idim her gün biçare,

Olmasan neylerdi bu deli gönül!

Öyle hasrettim ki sen gibi yâre,

Olmasan neylerdi bu deli gönül!

Tan karanlýk ise sanýrdým kasten,

Sen yokken yanýmda býkmýþtým yastan,

Yazýlmaz mý sana methiye destan,

Olmasan neylerdi bu deli gönül!

Dillerin bal gibi daðýtýr hüzün,

Bakmaya doyulmaz o nurlu yüzün,

Bahar misalisin ne kýþ ne güzün,

Olmasan neylerdi bu deli gönül!

Sýnýr kapýsýydým huzura yakýn,

Huzura boðuldum gelin de bakýn,

Sevdanla yanarken býrakma sakýn,

Olmasan neylerdi bu deli gönül!

Bestemsin, ruhuma aydýnlýk veren,

Gözyaþýmý silip yüreðin seren,

Dertleri atýp da gülleri deren,