şairler susarak geçer şiire varan köprü üstlerinden
göçen dostun düşlediği ak bir yazı olsun diye
söndürmeye kızılcık şerbetinin kâr etmediği
yangınlı tüm günlerden...
en çok da dün görmüşler seni
el sallarken sokağın başındaki adama
gülüyor muşsun yürek çivisindeki resmine inat
izlerini siliyor muşsun diye duydum ne yazık bir aşkın
yeryüzüne boy atsın diye diktiğin masal kitaplarından...
bilmem!
emin değilim aslında zulasında vururken bir resmi
akşamları daha mavi diye keyfince yaşayacağından.
keşke ölsem de ikinci renk kırmızıyı dilinin rengi yapmışken,
ağıt olup dize düşen ellerinin tek benim için
yanına düşmüşlüğüne sebep olsam...
tam da bu zamanlara düşer dilimin peltekliği hep
ve bundan yetiremem ne sesimi ne de türkülerimi sana,
önümde upuzun onca yürek çarpışlarıyla geldiğim bir yol
huysuz bir acıya geceler büyütürken, sen
uzak ışıkların belirsiz aydınlığınca...
(
İkinci Renk... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
28.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
