Tahtada çivi olsam
çıkaramayanlar
bensiz oyunlar oynuyor
ne yazık!

incecik parmaklarıyla şiirler yazıyor
tufan almış bir ülkeye o kadın,
senfonik aşk şarkılarıyla uyutabilmek için
kendini gittiği yere kadar...

"Bitti" diyor muşsun
ha gülüm!
gerçekten mi (?)
kırlarında çiçek açmış,güzelleşmişsin
korksam mı bundan?
bilemedim ne yazık...

Yürek bu
"oyuncak değil "dedim ama
içinde en çok çoğalttığın
"ben "yerine neydi ki?
anlamadım
anlayamadım
belkide ben anlatamadım...

Dalga dalga kuşkular büyütmeyi bilirken
günübirlik can sıkıntılarının
nedenin ben olduğumu bilemedim ne yazık...

Ama bil!
çok hoşuma gidiyor biterse bitsin
çocuksu masumiyetlerle bu kaçış provaları.
çünkü şiirler yazıyorlar sen ve ben gibi yıldızlara
dünyalarında ışığa muhtaç isyanın çocukları,
en çok da bizli taş ve topraklı aşk yollarına...

Bilemedim ne yazık
güleç yüzlü bir kadını sevmeyi
ne de çok isterken
havanın nerede buza kesip
oyunun nerede biteceğini...

Ama
bundan sonrasında affetmek bir aşkı
tam da vedaların en güzel yerinde
çokça şerefsizlik ki,
ben bunu da bilmiyorum artık
ne yazık ki...






( Ne Yazık başlıklı yazı HimmetAYGÜT tarafından 29.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu