Ve her şey yeniden başladı.
Yeni doğan günün ilk dakikalarıyla
Süzülerek pencere aralıklarından
Yüzün geldi.
El yordamıyla bulduğum
Tenine dokundum.
Hüzün yağmuruyla beslenen,
Nehirlere kapılır gibi son defa.

Kısacık bir andı.
Sıcaklığını içime dolduracak
Kısacık bir an…
İflah olmaz aşkların sınırında
Ve bilmem kaç defa geçtiğim
Yalnızlığın yollarında.

Ve güneş doluyordu odama.
İşte o alışıldık acılar saatinde,
Süzülüp gittin geldiğin yoldan.
Yitip gittin yine son defa.
 

( Yiten Yüzün başlıklı yazı Dogan Özcan tarafından 13.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu