Sağır mı taş duvarlar ses vermez

Akar sıcak göz yaşları taze kan gibi durmaz

Zalim mi karanlıklar acıları paylaşmaz

Batarsa güneş kara bahta doğmaz

Bu kadar mı acıtır anılar yürek dayanmaz

Irmaklar derman olup denizlere aksa

Cepteyse ölüm yaralara merhem olmaz

Doldu göz pınarlarım

Çok önceden ağlar yüreğim

Acır bedenim

Zirvededir isyanım

Namlu ucunda bağlı özgürlüğüm

Köz yangınlarda kavrulur yalnızlığım

Reva mı artçı infilaklara da can çekişme

Uzak değil, yakındır ecelsiz gidişim

Tutunacak bir dalım

Deryada ufacık bir salım

Halimi anlayacak ulemay-ı alim

Vermedin be! Bitiktir artık sabr-ı selim

Hesap soramam tutuktur dilim

Bu kadar mı acımasızdır

Yazgımın tufanında kitapsız feleğim

Birsen İNAL      ///      14.09.2011

boynu bükük ben