Uyandım,
Ter içinde her yanım,
Seni gördüm rüyamda anne.
Gülüyordun,
Başımı okşayıp ağlama diyordun.
Çünkü uzaklarda olsan da;
Oğlunu biliyordun,
Biliyordun anne.
Yemyeşildi her yanın,
Çiçekler açmıştı mekânında,
Melekler vardı yanında,
Göz yaşlarım ıslatmıştı yanağımı,
O pamuk ellerinle siliyordun.
Gamze gamze gülüyordun,
Gülüyordun anne.
Bir an bebek oluverdim iki üç yaşlarında,
Güzel ellerini dolaştırdın saçlarımda,
Kucağına alıp seviyordun anne.
Yine o büyük sevgiyi veriyordun,
Sevgiyle bakıp gözlerimin içine,
Gülüyordun,
Ağlama diyordun,
Gülüyordun anne.
Sonra büyüdüm yine,
Senin gözünde hiç büyümediğim kadar
Saçlarıma ak düşse de,
Halen ben de kokun var,
Yine öyle güzel kokuyordun anne,
Gülüyordun,
Ağlama diyordun,
Gülüyordun anne.
Unut diyordun,
Bu hayat senin yaşa diyordun,
Unutamayacağımı bile bile.
Sen benim ruhumu okursun anne,
Unut demek nafile,
Biliyordun anne,
Biliyordun unutmayacağımı,
Ama her zamanki şefkatinle bir umut,
Unut diyordun, unut.
Gülüyordun,
Ağlama diyordun.
Gülüyordun anne.
Biliyorum;
Rahatsız etmemeliyim ruhunu,
Ne yapayım elimde değil anne,
Bilirsin sen oğlunu.
Bir kez sevdi mi sever,
Ayrılıklar olsa da hiç kesmez umudunu.
Gülümse anne,
Yine gülümse,
İnan rahatladım gülümsemenle.
Hani utanmasam,
Hani kızmayacağını bilsem,
Al beni de yanına diyeceğim anne,
Tamam sustum..
Kızma anne.
Ağlama deme bana,
Ama ağlama deme,
Mekânın cennet olsun,
Ağlıyorum,
Ağlıyorum anne.
Vefat haberini üzüntüyle öğrendiğim değerli hocam Erbil Efe DENGEL bir yıl önce annesini kaybetmişti. Yazdığım bu anne şiirini seslendirirken kendi annesinin acısını da yüreğinde hissetmişti. Çok bekletmedi annesini değerli hocam, üzüntüm sonsuz… Mekânın cennet olsun Erbil Efe nur için de yat…
Ne yazık ki mp3 süresi uzun olduğu için sitemizde kendi sesinden şiiri yayınlayamadım...
Bu özel durum nedeniyle de, daha önce bu sayfada yayınladığım Yöresel (Mersin) adlı şiiri affınıza sığınarak değiştirmek zorunda kaldım.
MEHMET FİKRET ÜNALAN
