Sevgi harman olur savrulur bir gün
Gönülden gönüle akar be gülüm
Ne mantığın kalır ne de gururun
Kuralı, yasayı yıkar be gülüm
Gün olur bulanık akan sel olur
Gün olur başıboş esen yel olur
Dilinden dökülen tek söz gel olur
Yüreğini hasret yakar be gülüm
Sevda mevsimidir gençlik çağları
Rengarenk çiçekler bezer bağları
Yaslıdır bu zaman gönül dağları
Gönül yücelere çıkar be gülüm
Mihnet mi edersin bahara, yaza
Esir düşer gönül işveye; naza
Efkarlanıp içten vurunca saza
Gözlerin yaşları döker be gülüm
Olmasa bir ümit, olmasa sözler
Bekler mi her gece yollarda gözler
Gönülden sevmese kim kimi özler
Böyle sevdayı kim çeker be gülüm
Güneş batar, gece çöker hazince
Geceler inan ki yıldan uzunca
Bir de gönül yalnızlığı sezince
Bu garip boynunu büker be gülüm
Bu yüce sevdamız işler özüme
Ben razıyım seni yazan yazıma
Senden başka herkes eldir gözüme
Başka güzele kim bakar be gülüm