Kaç yaþýnda olduðumu hatýrlayamýyorum ama, henüz okula bile baþlamamýþtým. Biraz meraklý bir çocuk olduðumdan olacak ki, dedemin eþeðini çok merak ediyordum. Altý üstü bir eþek iþte ama, merak bu ya onu yakýndan incelemek istiyordum. Dedeme eþeðin yanýna gidip gidemeyeceðimi sordum, izin verildiði gibi koþarak yanýna gittim. Zavallý hayvan biraz sonra baþýna geleceklerden haberdar deðildi. Kuyruðunu saða sola sallýyor, keyifle güneþleniyordu. Ancak eþeðin kuyruðu ilgimi çok çekmiþ olacak ki, önce severek yaklaþtýðým hayvanýn kuyruðunu tutmuþ ve çekmeye baþlamýþtým. Zavallý hayvan kuyruðunu sallamaya, belkide kurtarmaya çalýþýyordu. Ancak eþeðin, inatla ettiði kuyruk mücadelesi beni de hýrslandýrmýþtý ve biraz daha kuvvetle çekiyordum kuyruðunu, o an bacaklarýný kýpýrdatmaya baþlayan eþek, sanýrým mücadelesini kaba kuvvetle sürdürmeyi planlýyormuþ ki, birden bire suratýma yediðim iki sert darbeyle kendimden geçmiþtim. Gözlerimi açtýðýmda, baþ ucumda duran kalabalýk hayretle yüzüme bakýyordu. Neden þaþýrdýklarýný bir türlü anlamýyordum ama, yataðýmdan kalkýp acýyan yüzüme ve burnuma baktýðýmda en az bende, bana hayretle bakanlar gibi þaþkýndým. Olamazdý, burnuma ne olmuþtu? Yüzüme göre artýk çok büyük bir burnum vardý. Meðer burnum kýrýlmýþ.

O gün, iki þeye karar vermiþtim; birincisi, bir daha bu kadar fazla meraklý olmayacaktým. Ýkincisi ise, bir daha asla bir eþeðin arkasýnda durmayacaktým. O gün, bu gündür bir daha hiçbir eþeðe 10 metreden daha yaklaþamadým. Bazen baþka hayvanlar da olmuþtu ilgimi çeken ama, onlara da yaklaþamadým. Hele de uzun kuyruðu olanlarý hiç merak etmedim. Eðer bir gün merak ettiðiniz bir hayvan olursa, aman diyeyim arkasýnda durmayýn. :)