Karar verdim yüreğim, sana çok acı çektireceğimi bile bile karar verdim. Artık acıların en değerlisiyle tanışacaksın, seveceksin, ama bir kuş gibi çırpınmayacaksın içimde, seveceksin ama, belli etmeyeceksin.
Seveceksin ve ateşiyle yanacaksın aşkının, ama susacaksın. İsteyeceksin belki sevdiğinin hisleriyle çarpmayı, ama o hisleri hiçbir zaman hissedemeyeceğini bilecek ve içinden ağlamayı da öğreneceksin. Beklerken çekeceğin acı seni öldürmeyecekse eğer, sende güçlenecek ve daha sabırlı olacaksın. Zaman zaman sabrının sonuna geldiğini hissedeceksin belki, ama olsun yüreğim sen seviyorsun ya senin için önemli olan bu olacak. Elbette isteyeceksin bir karşılık görmeyi, ama göremiyorsan da 'iyiyim ben' demeyi öğreneceksin. Biliyorsun, biz ne acılar gördük. Ama sabretmeyi de bildik. Yine böyle sabredecek ve sevdiğimizin inanmasını bekleyeceğiz. Belki inanacak, belki inanmayacak bize, ama olsun hissedecektir mutlaka.
Hissetse bile yine karşılık vermeyecek biliyorsun, karşılık veremez, çünkü sevdiğin yürek senin kadar güçlü değil. Senin kadar cesareti de yok, bu yüzden karşılık veremeyecek hiçbir zaman hislerine. Bu yüzden bil ki, o yürek bizden daha çok acı çekecek yüreğim. Biz itiraf ettik attık yükümüzü, ama şimdi o daha ağır bir yükün altına girdi...