Online Üye
Online Ziyaretçi
Gül sormuş bülbüle, hasret acısını
Bülbül sükût içinde, koy vermiş kanatlarını
Kanat uçlarıyla yapraklarını okşamış gülün
Ve fısıldayıvermiş, başkalarından kaçarcasına
Vuslatım sensin, hasretimde sen olacaksın
Şunu bil ki, firâkında oduna yanacağım,
Ama her ayrılıkta ben yine sen olacağım…
Hikâye odur ya,
Anlatılıverirmiş her zaman,
Bir varmış, bir yokmuş diye başlayıp,
Bülbülün güle nağmelerini dizerlermiş,
Ve her ayrılık öncesi,
Bu meşhur nağmeleri söylerlermiş…