henüz ıslaktı kaldırımlar

karanlık bir sokak lambasının altında

terk ediyordu şeytan ritüelini

gölgeler valsına devam ediyordu

kasabanın girişindeki barda

yalnız adamlar ve kalabalık kadınlar

vakit geçtikçe bir bir kayboldular

önce şu kırmızı elbiseli büyülü kadın

bir müddet dansına devam ediyor

yüzünde sonsuz bir gökyüzü

bulutlu gözlerinde birden yağmur başlıyor

 

tam ortasında barın

sessizliğe bürünmüş acılı bir adam

yeni ayrılmış çocuklarından

karısını kumarda kaybetmiş

ruleti döndürüyor en başından

kırmızıya oynadın mı bu iş tamam

 

boş bir bardağın aslında dolu olması gerektiğini savunan

o müthiş felsefeci ve barmen aramis

hayatında hiç içki içmemiş

ve bardaki yalnız adam en iyi arkadaşı aramis’in

o büyük yalnızlığını anlatıyor durmadan

biraz aldatılmış hayli kırgın

ağır yaralı ama yaşıyor arkasında fotoğraflarının

 

dans etmekle sevişmek arasında gidip gelen şu ilginç çift

bir gece önce ayrılmışlar bir daha barışmamak üzere

sonra kendilerini içkiye vermişler

barışmadan konuşmaya çalışıyorlar

nefesleri tükendiğinde geriye yapacak tek şey kalıyor

susmak için öpüşmek...

nefret dolu gözlerle birbirlerine bakarak

kavga eder gibi sevişiyorlar

 

gürültülü ortamlardan pek hoşlanmasa da

dört kişilik bir masada kendiliğindenliğe alışmış bir kadın

yeni iş ortaklarıyla birlikte kocasının yanında oturuyor

ve memnun olmasa da dinliyor konuşulanları

arada bir gülümsüyor orada olduğunu hissettirmek için

bir an aramis ile göz göze geliyor

bardağın dolu tarafını görebilmek için daha hızlı içmeye başlıyor

kadehler ateş düşünceler barut

"bir yağmurun tam ortasında durmuşum" diyor kadın

" üzerimizde kapkara bir bulut..."

 

önce kırmızı elbiseli büyülü kadın çıkıyor bardan

yüzünde sonsuz bir gökyüzü

sonra sessizliğe bürünmüş o acılı adam

ruleti döndürüyor en başından

ve kırmızıya oynuyor

büyülü kadınla birlikte yeni bir valse başlıyor

 

aramis bardağın dolu tarafına bakmaya devam ediyor hala 

karanlık bir sokak lambasının altında

masadaki kadınla son kez göz göze geliyor

ve başlıyor yağmurun gökyüzündeki dansı

kavuşmak mümkün olmasa da

sonsuza dek sürecek bu şarkı

 

 

mehmet gökhan damar

 

( Aramis’in Büyük Yalnızlığı başlıklı yazı Gökhan Damar tarafından 1/26/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.