Online Üye
Online Ziyaretçi
Saklambaç oynarmışız;
Topal mahallenin çıkmaz sokaklarında,
Sessiz çığlıklarla çağırırmış bizi sokaklar,
Saklamak için o kapkara koynunda…
Taa o zamanlardan varmış,
-Beyazlar-
Sevdiğimin şakaklarında…
Saklambaç oynarmışız;
Evden kovulmuş bütün çocuklarla,
Üst baş perişan gözler ışıl ışıl…
Isıtmayan ucuz naylon gocuklarla,
Tatlı yorgunluklar uyuturmuş masumiyetimizi
Kaybetmeden mi aramışız kendimizi?
Yakalanma korkusuyla çırpınırken yürekler,
Aşka tutulup yenilmiş bilekler…
İlmik ilmik örmüşüz hayatı,
Bulamamışız ömrün içinde kaybolanları.
Saklambaç oynarmışız;
Beni merdivende öpüp kaçmış!
Nasıl da kaçırmışım elimden onu?
Söylememiş kimselere ne de kendine.
Avuç dolusu hayallerimiz varmış,
Büyük gelirmiş yeni yetme bedenimize….
Gecenin koynunda sabahı bekleyen,
Biz her güne bin bir umut ekleyen…
Saklambaç oynarmışız;
Çocukluğuma gençliğim karışmış,
Duygularım birbiriyle yarışmış,
Gönül ipimin ucu kayıp,
Adını yıllar boyu sayıklayıp,
Saklanmışız kaybolana kadar,
Artık olmuyormuş kısa pantolonlar,
Yamalı, kolu yırtık hırkalar…
Siyaha dönüşmüş o pembe yanaklar…
Gel sevdiğim!
Gel ki körebe oynayalım.
Söz veriyorum! Ben ebe olacağım…
Unut gözüm açıkken bulamadığım zamanları,
Artık nereye kaçarsan kaç,
Emin ol -gözüm bağlı- seni bulacağım.
ZAMANSIZ ya da zamanlı!
05.02.2012