İlim vacip ise aklıselime
Azimle öğrenip yılmamalısın
Dudaktan düşerken her bir kelime
Ne varsa içinde salmamalısın
Edep hayâ yahut ahlaksa konu
Çetrefil işlerin var mıdır sonu
Doğrudan olmalı herkesin yönü
Namerdin yanında olmamalısın
Herkes yanlışsa da sen doğrudan ol
Şaşmasın sözlerin bu uğurda öl
İpek yolluk olup serilirken yol
Şükürden başka söz bilmemelisin
Sözler deste deste yamacı dağı
Esefle kınarken boş geçmiş çağı
İlahi hikmetle bağlanan bağı
Çözerek saçını yolmamalısın
Aşığı aşkından uzaklık vurur
Bilesin yok olur her aşkta gurur
Hasretin vuslata mıhlanan sürur
Visale ermeden ölmemelisin
Ağlarsa bir garip köşe başında
Kimler şehit oldu tevhit peşinde
Kimi veda etti çocuk yaşında
Hikmeti kullardan bulmamalısın
Âdem'in sözleri kendine hastır
Bilin ki yalnızlık ruhlara yastır
İnsana yakışan özden ihlâstır
İhlâstan geriye kalmamalısın
adem efiloğlu / ahir-i fırtına